2 алып державалар арасындағы суық соғыс барысында, АҚШ және КСРО, тек әскери қауіп қатерде және қару жарақтар жарысында ғана көрінбеді, соған қоса олардың әсер ететін аймақтарын кеңейтудегі қарсыластығы байқалды. Әсіресе, Кеңес үкіметі әлемнің түпкір – түпкір жерінде «Социалистік босату төңкерістерін» ұйымдастыру және оны жүзеге асыру саясатынан көрінді. Батыс әлемінде «Халықтық босату төңкерісі» болды, соған қоса қару жарақтар мен адамдардың көмектерімен жүргізілді. Төңкеріс жеңіске жеткен жағдайда, мемлекет социалистік лагерьдің мүшесі болатын, онда әскери базалар құрылды. Құрылысқа біршама қорлар қолданылды. Кеңес үкіметенің көмегі қайтарымсыз болды. Осы жайттардың барлығы Африка және Латын Америкасының сүйіспеншілігіне ие болды.
Никита Хрущёв және Джон Кеннеди. АҚШ, өз кезегінде, аналогиялық тәсілді ұстанды. Төңкерістерді ұйымдастырып, демократиялық режимді орналастырғысы келді, және постамерикандық режимдерге көмек көрсетті. Басымдылық күш АҚШ жағында болды – оны Батыс Европа, Түркия, және азиялық, африкалық (Оңтүстік Африка елі) елдер қолдады.
1959 жылы Кубада болған төңкерістен кейін, оның көшбасшысы Фидель Кастроның Кеңес үкіметімен қарым – қатынасы жаман болды. 1950 жылы Фидель Кастро Фульхенсио Батист режимімен күрескен кезде, ол Мәскеуден әскери көмек сұраған болатын, бірақ Мәскеу көмек көрсетуден бас тартты. Мәскеу Кубаның көшбасшысына және мемлекеттің келешегіне сенбеушілікпен қарады. Себебі, Кубаға АҚШ тарапынан үлкен әсер тигізіліп отырылды. Төңкерістің жеңісінен кейін, Фидель ең бірінші шетел сапарын АҚШ-қа шекті, президент Эйзенхауэр онымен кездесуге бас тартты, өзінің жұмысы көп екендігін сылтаулатты. Кубадағы осы шерулерді шешу арқылы Фидель Кастро американдықтардың қоныстануына тыйым салды. АҚШ азаматтарының қолында болған телефондық, электрондық, мұнай зауыттарын, 36 ірі қант зауыттарын ұлттық компанияларға айналдырды. Банктегі акциялардан АҚШ азаматтарын айырып, ұлттық қорға салды. Осыған АҚШ жауап ретінде, Кубаға мұнай әкелуді тоқтатып, қант сатып алуды тоқтатты. Осындай іс-әрекеттер Кубаны қиын жағдайға әкеп соқтырды. Осы уақытта Куба КСРО-мен дипломатиялық қарым – қатынас орнатты, сондықтан Куба Мәскеуде көмек сұрады. Сұраққа жауап ретінде, КСРО мұнай сауыттарын Кубаға жіберіп, қантты импорттады. Кубаға КСРО-дан көптеген ауыл шаруашылығы бойынша мамандар шыға бастады, Куба жағдайын сараптап, бірнеше объектілер құрылысын сала бастады.
Көрініс ретінде, Кубаның бір минералды суы «Типоборжоми» деп аталады. Л. И. Брежнев келгенде, оған осы суды ұсынған болатын, ол оның дәмін татып «Типа «Боржоми» деген. Ол Грузияда шығатын суға ұқсас болатын.
Куба, әскери және саяси соғыссыз, КСРО-ның қатысуынсыз, коммунистік жолды таңдаған мемлекет болды. Бұл Никита Сергеевич Хрущев үшін символ ретінде болды, — оның ойынша кішкентай аралды қорғау КСРО-ның халықаралық абыройы үшін сыни идеология болды.
Н. С. Хрущевтің есептеуінше, егер олар Кубаны қорғаса, олар американдық әскердің қайта Куба кіруіннен қорғайды