Актиномицеттер – антибиотиктер продуценттері

Актиномицеттер – антибиотиктер продуценттері туралы қазақша реферат

Практикада кең қолданысқа ие антибиотиктер актиномицеттердің метаболиттері болып саналады. Актиномицетті шығу тегіне ие ең бірінші антибиотиктердің бірі – мицетин, ол 1939 жылы совет ғалымдары Красильников және Коренякомен ашылды /1/.

1940 жылы актиномицетин (Вельш, 1937) және мицетин, сонымен қатар, пенициллин деген антибиотикалық заттар анықталды.

Streptomyces туысы актиномицеттердің ең ірі өкілі болғандықтан, бұл актиномицеттерден түзілетін антибиотикалық заттар:

ҚОРЫТЫНДЫ

Сонымен, актиномицеттер дегеніміз — диаметрі 0,4-1,5 мкм-ге дейін жететін даму сатыларының кейбір стадияларында бұтақтанған мицелий құруға қабілеті бар бактериялар тобы.

Адам патологиясында бастапқы орынды инфекциялық аурулар алуына байланысты XX ғасырдың соңы мен XXI ғасыр басында медицинаның негізгі мәселелерінің бірі болып жаңа антибиотиктерді, синтетикалық антибактериалды және вирустарға қарсы препараттарды клиникалық қолданысқа енгізу болып саналады. Табиғи немесе синтетикалық жаңа антибиотикалық құрылымдарды ойлап табу осы уақытқа дейін  жалпы антибиотикотерапия әсеріне нашар берілген микроорганизмдердің түрлері мен туыстарының қатысында эффективті әсер көрсететін  жаңа антибиотиктердегі қажеттілікке ғана байланысты емес немесе әлдеқайда жоғары химиотерапиялық индекске ие препараттардың қажеттілігіне байланысты емес – жаңа препараттар статистикалық мәліметтерге сәйкес жоғары эффективтілігін жоғары жылдамдықпен жоғалтатын ескі антибиотикалық препараттарды алмастыру үшін қажет.

Жаңа антибиотиктерді жасау жолдары жаңа табиғи заттардың продуценттерінің скринингімен, қазіргі таңда танымал антибиотикалық құрылымдарының химиялық трансформациясы көмегімен, гендік инженерия әдістерін қолданумен байланысты. Ол үшін келесі шешімдер жүзеге асырылуда: екіншілік метаболиттер ретінде  антибиотик биосинтезіне продуцент геномына егізілген гендер локализациясын зерттеу, генетикалық ақпаратты тасымалдаушы векторларды құру, бөтен гендердің экспрессиясы кезінде клеткаішілік барьерлерді өту жолдарын өңдеу, патоген және адам геномын анықтау, жаңа спецификалық нысана- гендерді іздеу.

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

1. http://www.krugosvet.ru/enc/nauka_i_tehnika/biologiya/POCHVENNAYA_FAUNA.html?page=0,1
2. http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BA%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%BC%D0%B8%D1%86%D0%B5%D1%82%D1%8B
3. medbiol.ru/medbiol/microbiol/000182f9.htm
4. Егоров Н.С. Основы учения об антибиотиках. – М: «Высшая школа», 1986-448 б.
5. Терехова Л.П., Галатенко О.А., Лайко А.В., Сумарукова И.Г., Голова Т.П., Толстых И.В., Козлова Ю.И. Actinoplanes brasilianes ИНА — 3802 — продуцент пептидных антибиотиков. // Антибиотики и химиотерапия. 1999, т.44, №4, С.5-8.
6. Свердлова А.Н., Агбеноко К., Егоров Н.С. Антибиотики, синтезируемые Str. Chrysomallus subsp. Macrotetrolidi на ранних стадиях роста. // Антибиотики и химиотерапия. 1995, т.40, №11-12, С.3-9.
7. Process for production of avermectins and cultures therofor. US Patent № 5525506. 11.06.96
8. Хожамуратова С.Ш. Актиномицеты почв Казахстана и их антибиотическая активность. Дисс. док. биол. наук. -Алматы, 1997. -325с
9. Lechavalier H.A., Lechavalier M.P. A critical evaluation of the genera of aerobic actinomycetes // The Actinimycetales. -Jena. -1970. -P.393-405.
10. Becker B., Lechavalier M.P., Gordon K.E., Lechavalier H.A. Rapid Differentiation between Nocadia and Streptomyces by paper chromatography of whole-cell hydrolysates // Appl. Microbiol. 1964. V.12. №5. P.421-423.
11. Шлегель Г. Общая микробиология . – М: Мир, 1987-360 б.
12. Әлмағамбетов Қ.Х., Байдүйсенова Ә.Ө., Мұхаметжанов Қ.М.- Микроорганизмдер биотехнологиясы – Астана: 2008-240 б.
13. Емцев В.Т. Микробиология: учебник для вузов. – 5-е изд., перераб. и доп. – М: Дрофа, 2005-445 б.